donderdag 3 juni 2010 No man is an island, and no island is Fraser Island

After ten months of travelling around the world, I must confess that some things get old. A waterfall will never be as impressive as the Iguazu Falls, no historic site will ever top Machu Picchu, and it’s hard to beat a city like Buenos Aires. Still, there is one thing that will always trigger me, and that’s an island. I’ve seen some of the most beautiful ones in the world, such as Tortuga Island in Costa Rica, Caye Caulker in Belize, Isla Mujeres in Mexico, and Ilha Grande in Brasil. All of them had their own special character and attractions, but I was told that none of them can be compared to Fraser Island.

I’ve heard the big stories from backpackers, who have all done a self-drive tour on the island, camping on the beach, drinking goon, getting eaten alive by mosquito’s and having sleepless nights because of the dingoes. This probably sounds very attractive to most young backpackers, but to me, it didn’t. I decided to do something completely different. I was going to spend my days on Fraser in the Kingfisher Bay Resort. A resort that stands out because of their eco philosophy. It’s a 4-star resort, but still one with nature. A combination that sounded a bit strange to me at first, but the first glance I got from the resort, as the ferry anchored at the jetty, was a real eye-opener. The green painted, wooden buildings totally blended in with the landscape, and the oddly looking roof of the main building rose just a little bit over the canopy of the trees. I couldn’t wait to see it from up close.

When I got to the main building, the first thing I noticed was the architectural design. Industrial shapes are combined with wood and tent-like structures, which almost give you the idea that you are walking into a modern greenhouse -slash- circus tent. Later on I was told that because of this design the main building hardly needs any air conditioning because it keeps itself cool. The interior design is stunning, everything you would expect from a classy resort, but you can still see the eco philosophy shine through as you are surrounded by beautiful plants and birds are regular visitors to the reception area. This goes for the rest of the resort as well as I noticed on the walk to my room. The hotel buildings are build at least half a meter of the ground, to make sure nature can still go its course, and they are surrounded by swampy areas, lots of plant and trees, and many boardwalks. These boardwalks are very well lit, but these lights are pointed down so that they don’t interfere with the nocturnal life around the resort. If you take a walk on these boardwalks you’ll be surprised by the sound of nature that surrounds you, no noises of cars or loud music, just singing birds and quacking frogs. When I got to my room I was impressed by the beautiful view. I could oversee the swamps with the rare window lakes, and looked out over the ocean, with a stunning view of the jetty. After I had settled in, I spend some time in and around the heated pool and spa area. Not too long after that it was time to go and watch one of the most beautiful sunsets in the world (so they say). I could have watched the sunset from my balcony, but I decided to walk down to the beach and have a drink at the Jetty bar, just down at the end of the jetty. It was absolutely breathtaking.

After that, I had dinner in the Sand Bar, located just a couple of minutes away from the main building, where you can swim in some saltwater pools, have a nice bistro lunch or dinner and dance the night away in the bar area. Unfortunately I didn’t have time to all of this, because Ranger Emilio was awaiting me with some of the many Ranger Talks and activities that are offered by the resort. I was going to participate in de Dingo Talk, the Fraser Island presentation and the Ranger guided night walk. All of these were very interesting and informative, and they were a good preparation for my Beauty Spots tour the next day. The resort organizes these activities to inform their guest as much as they can about their surroundings, and to make them aware of the beautiful but sometimes dangerous flora and fauna. I learned what to do when you come face to face with a dingo and which snakes will kill you within two hours and which ones are actually quite friendly.

My second day on the resort I started my day with breakfast in the Maheno restaurant . This is also a cocktail bar, you can enjoy an a-la-carte lunch and it’s famous for its seafood buffet dinner on Fridays and Saturdays. After that I went on the Beauty Spots tour, which was organized by the hotel and executed by Fraser Explorer Tours. Ranger Steve was our guide for the day and he was going to show me, and 21 other guest, all the beauties of the Island in a 4x4-wheel drive coach. The rugged terrain made the bus ride into a rollercoaster ride from time to time, which made it extra exciting. We spend our day visiting the most beautiful sights on the island, walking around in a rainforest, swimming in Lake McKenzie and listening to all the wonderful stories that Ranger Steve was telling us. Lunch was provided by the Eurong Resort, one of the three other resorts on the island, and we were given tea and cookies on several occasions during the day. We were very well taken care of, and despite the rain, it was an amazing tour.

When I got back to the resort my day wasn’t over yet. I was going to participate in a Palatable Pairings course, where I was going to learn a lot about -mostly Australian- wines and how to combine them with traditional Australian dishes. My favorites were the deep fried crocodile served with a sweet mayonnaise and a beautiful Chardonnay, and the duck with an old Australian Shiraz. My tasting senses have never been this spoiled before and the amount of information we were given was overwhelming. I enjoyed it very much! After the tasting I just had to have dinner in the beautiful Seabelle restaurant, where the Palatable Pairings was done. All the things we had tasted were on the menu, together with kangaroo, emu and a big range of vegetarian dishes. I went with the French onion soup as an entrée and had the kangaroo with baby leaf spinach, sweet potatoes and a musterd munthari berrysauce as a main. And me and my dinner companions of course ordered a lovely bottle of Shiraz, Australians best wine. The service was excellent and the food exquisite, I couldn’t have ended my day in a better way.

After one more night in the resort, and one more morning of waking up to the sound of birds, the sun rising behind the jetty, and the smell of a new day, I got to spend one more day in the resort. I had nothing planned for the day, so I spend most of my time on my balcony, enjoying the sun and the view. I also went for a little walk on the beach and had lunch at the Sand Bar. I could have easily stayed here for another week, but all good things come to an end.

My conclusion about Fraser Island? It really is something special. Fraser is not your typical tropical island, it has so much more to offer then most of the other islands that I’ve visited. The fresh water lakes and creeks are something you won’t find anywhere else and there are so many different activities you can participate in, you’ll never get bored.

I’ll be going up North now, off to visit my next island, Great Keppel Island and after that the Whitsunday Islands. I don’t think it is going to be easy for these islands to impress me after Fraser, but I’ll try to give them a fair shot!

0 reacties | Lees reacties




vrijdag 28 mei 2010 Save a horse ride a cowboy!!

G'day Mates!

Wat heb ik toch weer een boel te vertellen! Ik hoop dat jullie de tijd hebben want dit is een verhaal om even voor te zitten :P

Om te beginnen mijn farmstay. In vijf dagen tijd ben ik omgetoverd in een echte cowgirl op de Leconfield Jackeroo & Jillaroo School ergens in de outback. Voor mij een bijzondere maar typisch Australische ervaring. Eerst moest ik op weg naar Tamworth. Vanuit Sydney heb ik de greyhound genomen die er zo'n 7,5 uur over deed. Tamworth is zo'n beetje het laaste stadje voordat 'de outback' begint. Bij aankomst werd ik hier nog even aan herinnerd door een enorm bord "laatste motel en benzinestation voor de outback". De meest klanten van het hostel gingen de volgende dag ook naar Leconfield dus de groep kon ik alvast een beetje leren kennen.

Dag 1: 's Ochtends werden we door Tim (de rancheigenaar) opgehaald. Na een stop bij het locale leger des heils (voor werkkleding) en de drankwinkel kwamen we naar ruim een uur rijden eindelijk aan op Leconfield. Na kort kennis gemaakt te hebben met de hele crew, kregen we een uitgebreide les in grooming en zadelen. Voor mij niet zo heel intressant maar ja het hoort er wel bij. Na de les kregen we een les in Natural Horsemanshop van Tim. Het is een lang verhaal om uit te leggen (voor degene die geintresseerd zijn ik zou zeggen google het ;) maar het komt er op neer dat de ruiter zich verplaatst in het paard, zich zoveel mogelijk gedraagt zoals paarden in een kudde dat onderling ook doen en het paard laat weten dat je geen "roofdier" bent maar een partnership met je paard aan wil gaan. Na de Natural Horsemanshiples hebben we voor het eerst een rit gemaakt. De foto's zeggen genoeg over het prachtige landschap.

Dag 2: Veel te vroeg (06:30) werden we heel effectief met een country CD gewekt. Na het ontbijt was onze eerste taak om de paarden te vangen en te zadelen. Vervolgens hebben kregen we een Natural Horsmanship demonstratie van Tim. Voor deze gelegenheid liet Tim zien hoe hij 1 van zijn veulens laat wennen aan situaties die het veulen later tegen kan komen wanneer hij onder het zadel is. Vervolgens kregen we allemaal een les in hoefsmederij. Ik heb altijd al veel bewondering gehad voor hoefsmeden, maar jemig wat is dat zwaar werk zeg! Verder hebben we een les gehad in whipcracking en lassoing. Na de lunch onze eerste poging in veedrijven. Een kudde schapen moest vanuit een wei opgehaald worden. Hierna hebben we een tonnenrace te paard gedaan (mijn team heeft gewonnen, yeeh go team!)en is ons van alles over het houden van schapen verteld. Vervolgens was het aan ons om een schaap te vangen. Erg grappig aangezien schapen opeens toch wel een beetje groot zijn en heel wat sterker dan je zou verwachten. Na een van de schapen uitgezocht te hebben voor het scheren mochten we allemaal een poging wagen om een schaap te scheren. Ik had al wel eens een paard geschoren maar dit was toch wel heel anders. Ja en toen was het tijd voor het slachten van een lam. Wie wil de lam uitzoeken? Was de vraag. Nou ik in ieder geval niet. Hoewel ik erg graag vlees eet en ik weet dat het erbij hoort op een ranch was ik hier toch minder geintresseerd in. Het blijft gewoon heel zielig. Ik zal jullie de smerige details bewaren maar jullie kunnen vast wel raden wat er de volgende dag op het menu stond.......

Dag 3: Vandaag kregen de paarden een rustdag aangezien we morgen de hele dag gaan veedrijven. We hebben ' s ochtends een demonstratie van Tim gehad en zijn de hele middag bezig geweest met het maken van hekken en onkruidwieden (op grote schaal).

Dag 4: De dag waar ik, ondanks dat het mijn verjaardag was en ik wederom een jaar ouder geworden ben, het meest naar uit keek. Veedrijven! We zijn eerst naar een hoger opgelegen weiland gereden. Dit was een lange rit en vooral erg zwaar voor de paarden maar de moeite waard want we werden beloont met een prachtige omgeving. Nadat we de koeien gevonden en bij elkaar gedreven hadden was het tijd voor de lassoingwedsttrijd. De prijs? Een date met Snip de cowboy. En driemaal raden wie er gewonnen heeft....Ja een date met een heuse cowboy laat ik me niet ontzeggen!
Vervolgens was het tijd voor kalfworstelen. In teams van twee moesten we een kalf te pakken krijgen, op de grond leggen en goed vasthouden. Dit was ronduit hilarisch! Want wat zijn die beesten sterk en verrastend snel! Met wat hulp van de cowboys is het uiteindelijk iedereen gelukt. En toen was het tijd voor het brandmerken en 1 kalf moest zijn kroonjuwelen kwijt. Een bloederig werkje en mijn jeans zal nooit meer hetzelfde zijn! Arm kalf! Driemaal raden wat er die avond op het menu stond? Juist ja, koeienballen! Niet eens zo gek, het smaakt een beetje naar bacon. ' S avonds was het mijn beurt om de afwas te doen en toen ik na het eten de keuken in liep met een emmer warm water was het licht in de keuken in eens uit. Ik wilde net gaan schelden, toen ik ineens zag dat er een cakeje met een kaarsje erop op tafel stond en iederen begon te zingen!Ontzettend lief en een perfecte afsluiting van een super gave dag!

Dag 5: De tijd gaat zo snel. Inmiddels is het routine om om 6:30 met countrymuziek gewekt te worden. We hebben allemaal ons favoriete nummer en het is unaniem "Save a horse ride a cowboy" . Spreekt voor zich lijkt mij :P. Vandaag hebben we een aantal spelletjes op onze paarden gedaan. Onder andere met z'n tweeen te paard een kalf uit de kudde drijven en hem aan de andere kant van de bak in de longeerring drijven. Veel te snel was het tijd om terug naar Tamworth te gaan. In Tamworth zijn we 's avonds met zijn allen uit eten geweest. De volgende dag zijn we met de groep naar een westernwedstrijd in Tamworth geweest waar ik naar lieve lust de mooie paarden en uiteraard cowboys kon bewonderen.

Vanuit Tamworth ben ik weer met de greyhound terug naar Sydney gereist. In Sydney heb ik geluncht met Livi (die Antal en ik ontmoet hebben in New York) en 's avonds ben ik naar Perth gevlogen. De eerste nacht heb ik doorgebracht in een hostel zodat ik de volgende dag uitgebreid de tijd had om Perth te verkennen. Een prachtige stad. Aan het eind van de middag werd ik opgehaald door mijn nicht Nathalie. Ik heb de rest van de week bij haar thuis doorgebracht. Het was heerlijk om een tijdje in een huis te zijn en mijn eigen kamer te hebben. De eerste dag de was gedaan, want mijn kleren stonken enorm na al die kampvuren op de ranch. Voor de rest heb ik die dag practisch alleen maar lui op de bank dvdtjes zitten kijken. De rest van de week heb ik allerlei leuke dingen gedaan met Nathalie en de kinderen.

Ook deze week ging ontzettend snel voorbij en voor ik het wist was het tijd om naar Adelaide te vliegen en daar Lydia te ontmoeten. We hebben samen een auto gehuurd en zijn de Great Ocean Road afgereden! Wederom ontzettend gaaf om te doen. Vandaag zit ik inmiddels alweer in Sydney en is het mijn laaste dag in Australie. Morgen vlieg ik naar Zuid Afrika waar ik ontzettend veel zin in heb maar wat ik toch ook wel een beetje spannend vind!

De reis begint op zijn eind te lopen en 17 juni wordt ik door een ontvangstcomitee opgehaald in Londen. 21 juni hoop ik weer thuis te zijn in Zwolle!
Maar voor die tijd Zuid Afrika, waar ik jullie later nog alles over ga vertellen!

Heel veel liefs,

jullie chica Tamar

5 reacties | Lees reacties




zaterdag 22 mei 2010 Jack and Jill on the Eastcoast

Antal: Het is alweer bijna twee weken geleden dat ik Ramon achterliet in Sydney. De laatste week van ons samen was echt geweldig. De Great Ocean Road was prachtig, vooral de dag dat ik dan eindelijk mijn geliefde koala's kon bewonderen, in het wild welteverstaan! We hebben heerlijke dagen gehad in Melbourne, waar we onder andere Koninginnedag hebben gevierd en naar Iron Man 2 zijn geweest (donders, wat een goeie film toch!).

Daarna hebben we onze weg gemaakt naar Sydney. Dit was een stuk avontuurlijker dan je zou denken, aangezien Ramon het nodig vond om in Wagga Wagga Jack onder water te zetten in een grote modderplas. Stonden we daar, in het donker, in the middle of nowhere, in een bos, my god, dat was something hoor! Gelukkig konden we een paar echte Aussies vinden die ons met een 4-wheeldrive hebben gered.

Daarna hebben we nog een paar daagjes samen in Sydney gezeten, waar we alle mooi stranden hebben bewonderd, alle highlights in de stad hebben bezocht en een voorstelling van Wicked bij hebben gewoond. Dit laatste was voor mij echt een cadeautje! We hadden mazzel, want de kaartjes zijn normaal meer dan 100 dollar, maar ik werd ingeloot voor de 30 dollar, 1e rij kaartjes. Helemaal top!

Nadat ik Ramon had afgezet op het vliegveld ben ik naar het noorden gereden, langs de kust. Ik heb stops gemaakt in Newcastle en Coffs Harbour en heb mijn nachten doorgebracht op gratis campings. Overdag ging ik lekker naar het strand om een beetje uit te rusten van mijn hectische tijd met Ramon en er even van de genieten dat ik weer alleen was. Toen kwam ik aan in Byron Bay, een populair backpackers oord. Hier heb ik voor een paar nachtjes een hostel geboekt en heb ik een paar leuke meiden leren kennen. Met hen ben ik wezen surfen en gingen we 's avonds naar de Cheeky Monkey's bar, om goedkoop te eten en een drankje te doen.

Na drie dagen surfen en Cheeky Monkey's had ik Byron Bay wel weer gezien en ben ik doorgegaan naar het noorden. Mijn volgende stop was de Australia Zoo (je weet wel, die van Steve Irwin). Hele leuke dag gehad, veel gezien en gedaan, eindelijk een koala geknuffeld en natuurlijk de beroemde show gezien (die eerlijk gezegd een beetje tegen viel). Na de Zoo heb ik een paar dagen doorgebracht in het plaatsje Tiara, waar echt helemaal niks te doen is, maar waar ik Jack een grote beurt heb gegeven. Helemaal schoongemaakt, geverfd en opgeknapt, klaar voor de verkoop. Maar voorlopig nog niet hoor, want ik kan niet zonder mijn lieve Jack (die het trouwens nog steeds perfect doet!).

Na lang dubben besloot ik toen naar Hervey Bay te gaan, om daarvandaan een tour te regelen naar Fraser Island. Het Kingfisher Bay Resort bood aan om mijn verblijf te sponsoren in ruil voor een journalistiek verhaal waar Ramon en ik aan werken. Ik was natuurlijk helemaal door het dolle, en na een paar telefoontjes was alles geregeld, ik zou de volgende dag vertrekken. Ik heb echt een toptijd gehad! Het was heel rustig, dus ik heb vooral veel met het personeel opgetrokken en veel gelachen (vooral 's avonds in de Dingo Bar).

Nu ben ik helaas weer terug in Hervey Bay en ga ik mijn reis naar het noorden weer hervatten. Eerstvolgende stop wordt waarschijnlijk Rockhampton, waarvandaan ik naar Great Keppel Island wil gaan voor een paar daagjes.

Foto's zijn aan het uploaden en zijn te vinden in het album Australië Antal. Veel plezier, geniet er nog even van, want over een paar weken is de pret voorbij en moeten Tam en ik afscheid gaan nemen van onze geliefde website...

Wat gaat een jaar toch snel.

0 reacties | Lees reacties




zaterdag 8 mei 2010 On the road in the land down under!

Hallo lieve mensen!

Het is alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste blog en ik heb weer van alles meegemaakt. Vier weken geleden arriveerde ik eindelijk in het prachtige Sydney. In mijn hostel werd ik opgehaald door Kay en Mandy, twee engelse meiden die ik eerder in Santiago heb ontmoet. Samen hebben we drie dagen door Sydney rond gelopen. Uiteraard heb ik alle beroemde bezienswaardigheden gezien zoals de Sydney Harbour Bridge, Sydney Opera House en de Royal Botanic Garden. Natuurlijk zijn we ook een dag naar de Sydney Zoo geweest om de koala's en kangaroos te bewonderen. Vanuit Sydney zijn we naar Melbourne gevlogen. Waar we een paar dagen zijn gebleven om deze mooie stad te bewonderen.

En toen was het eindelijk zover....het ophalen van onze Wicked Campervan! Een campervan die we voor 3 weken gehuurd hebben om de eastcoast van Australie mee te verkennen. Onze campervan had aan beide kanten een grote afbeelding van Spongebob en werd door ons gelijk heel origineel omgedoopt tot Spongie. We hadden op de weg heel wat bekijks vooral door kleine kinderen die wezen en Spongebob schreeuwde en natuurlijk door auto's volgeladen met mannen die dachten dat ze heel grappig waren. Spongie reed erg goed al moesten we hem regelmatig even bemoedigend toespreken, vooral als hij een bergje op moest rijden.

Onze eerste dag spotten we gelijk al een kangaroo (eentje die nog leefde :) en een koala. Het was een heel avontuur om met Spongie op pad te gaan. Aangezien we alledrie een strict budget hadden besloten we om zo min mogelijk naar betaalde campsites te gaan en zo veel mogelijk aan de kant van de weg te parkeren om te overnachten. Tja drie meiden, een kleine campervan om in te slapen en dagen zonder douche....Maar wat een geweldige tijd hebben we gehad. ' s Avonds kookten we op ons gaspitje (wat hebben die Engelsen toch rare eetgewoonten) en dronken we Goon. Goon is de meest beruchte wijn in Australie. Het wordt verkocht per 4 liter voor ongeveer 7 euro, heeft 9% alcohol en het is eigenlijk de bedoeling dat je het als kookwijn gebruikt. Maar wordt vooral door backpackers gedronken. Het heeft allemaal rare ingredienten zoals vis, ei en noten. En geeft je een hell of a hangover! Sounds good right :P

Met Spongie zijn we van Melbourne naar Airlie Beach gereden. Onderweg zijn we onder andere naar Byron Bay en Surfers Paradise geweest, twee van de beroemste backpacker bestemmingen in de eastcoast. Na twee weken on the road besloten we een bezoekje aan Rainbow Beach te brengen hier hadden we met Lydia(die ik in Nieuw Zeeland heb ontmoet)afgesproken. Vanuit Rainbow Beach hebben we een driedaagse 4WD self guided tour op Fraser Island, het grooste zandeiland in de wereld, gedaan. Met een groep van 8 mensen kregen we een monster van een Land Cruiser en een kaart van het eiland mee. Het was ontzettend gaaf om op het strand te rijden. En aangezien er weinig verharde wegen op het eiland zijn, moet je in het binnenland door het mulle zand rijden.

We campeerden op het strand en 's avonds kookten we en dronken we Goon met de andere groepen. En hoewel we op de grond in onze tenten moesten slapen was ik ontzettend blij dat ik na twee weken in een campervan eindelijk mijn benen kon strekken tijdens het slapen.

Frasers beroemste bewoners zijn de Dingoes. Wilde honden die graag een bezoekje aan je campsite komen brengen. En doordat er mensen(vooral dronken idioten)aangevallen zijn door de dingoes moesten we voor vertrek naar Fraser Island een film gemaakt door de overheid bekijken. Hierin werden we gewaarschuwd voor de dingoes en werd ons uitgelegd wat we moeten doen wanneer we in aanraking komen met deze dieren. Onze handen gekruist voor onze borst houden en rustig achteruit lopen, lawaai maken, op de grond stampen, absoluut niet voeren en mijn persoonlijke favoriet in geval van een aanval vecht op agressieve wijze terug! Ehm ok dan.....

De dag na Fraser Island hebben we de enorme afstand tussen Rainbow Beach en Airlie Beach samen met onze trouwe Spongie afgelegd. Na bijna 14 uur kwamen we eindelijk aan in ons hostel. De volgende dag vertrokken Lydia en ik voor een driedaagse zeiltrip in de Whitsundays. Een ontzettend gave ervaring. De Whitsundayeilanden zijn een eilandengroep gelegen tegen de oostkust van Australië. We zijn onder andere naar het bekendste en het grootste eiland Whitsundayeiland, met het prachte Whitehaven Beach geweest. Dit eiland is een goede plek om schildpadden te spotten en het strand heeft prachtig wit zand. Schijnbaar het puurste en fijnste zand van de wereld. Dus iedereen kon mooi al zijn zilverwaar oppoetsen met het zand.

Maar waar het allemaal om te doen was The Great Barrier Reef! Ik heb tijdens de trip drie keer kunnen snorkelen op verschillende plekken en ik heb prachtig koraal en bijzondere vissen gezien. We zaten met een groep van 23 mensen (incl crew) op een zeilboot en 's avonds sliepen we met z'n allen op het dek onder de sterren. We hadden ontzettend veel geluk met het weer en hebben drie extreem zonnige dagen gehad. Maar aan alle goede dingen komt een eind en de derde dag was het weer tijd om aan land te gaan. Inmiddels is Lydia er weer vandoor en vandaag begin ik mijn reis naar Tamworth waarvandaan ik opgehaald wordt door Tim van Leconfield die mij in een week tijd om gaat toveren tot een echte cowgirl! Maar hier zal ik jullie in mijn volgende blog alles over vertellen!

Dit was het weer voor deze keer. Ik kan op deze computer helaas geen foto's opladen dus voor de foto's moeten jullie nog even geduld hebben.

Heel veel liefs,

Jullie chica Tamar

3 reacties | Lees reacties





juli 2009
augustus 2009
september 2009
oktober 2009
november 2009
december 2009
januari 2010
februari 2010
maart 2010
april 2010
mei 2010
juni 2010


 

© Copyright 2009-2010. Alle rechten voorbehouden. Alle op deze website gepubliceerde teksten, foto's en video's zijn auteursrechtelijk beschermd. Overname zonder enige vorm van toestemming de auteurs is niet toegestaan.
Achtergrond door Antal Roos, vormgeving door Ramon Stoppelenburg.